Een wijze man zei ooit:….. 

Bij ons thuis waren er vroeger twee dingen die er met de paplepel ingegoten werden, de eerste was roken en de tweede was koken. Stom he’ het scheelt maar 1 letter. De eerste is sowieso slecht voor je, en de tweede is men nog niet helemaal uit geloof ik. En dan hebben we het nog niet over het roken van vlees en vis. Iets wat ik zelf ook graag doe, maar goed…

Drinken deden we niet zo vaak thuis, althans ik heb er als jongste van de vier weinig van gemerkt. Mijn vader luste wel een borrel en een biertje, maar op de een of andere manier vond mijn moeder dat nooit een goed idee. Dit terwijl ze zelf ook niet vies was van een martini! Heb je die zooi wel eens geproefd ‘Martini’ Als James Bond het zegt klinkt het mysterieus, en doet het je denken aan de jet-set van Italie of zo. Als iemand anders het uitspreekt klinkt het alsof je kat een haarbal probeert uit te kotsen.

Ik vind het heerlijk om bijvoorbeeld (’s morgens vroeg) in bed goeie gesprekken te hebben, en vanmorgen tijdens het wakker worden vertelde ik mijn schatje dat ik nooit gezien heb dat mijn moeder affectie toonde richting mijn vader, als mijn ouwe mijn moeder wou knuffelen dan verweerde ze zich met alles wat ze in zich had, ze spuugde ze krabte en sloeg hem (als ze de kans kreeg) met de vlakke hand op z’n kale kop. Mijn vader vond die negatieve aandacht wel leuk dacht ik, want hij plaagde haar er ook mee, hij wist dat ze het niet leuk vond als hij haar stevig vaspakte en knuffelde. Eigenlijk heb ik mijn moeder nog nooit ‘lief zien doen’ tegen mijn vader, althans ik heb er geen actieve herinneringen aan.

Wel leuk
Wat ik wel leuk vond was het volgende…
Mijn ouders vonden het een goed plan om mij vanaf mijn 11e (ongeveer) in het weekend ’s avonds wel eens alleen thuis te laten onder het mom:  “Je red je wel he’?” Ik vond het heerlijk. Lekker tot diep in de nacht zwart-wit films kijken op de Duitse zenders, en dan heel lang wakker blijven.
Mijn ouders vonden het (in die tijd) wel leuk om naar personeelsfeestjes of dansavonden te gaan, en vroeger gebeurde dat in de Stadsgehoorzaal, vaak ging dat dan gepaard met de nodige alcoholische versnaperingen.. Maar mijn vader was een verstandig en wijs man, want hij reed geen auto, maar alles werd gedaan op de (Zundapp) brommer. Er kon dus niets misgaan !
Tot die ene keer dat ze ook weer terug kwamen van een of anders feestje. We woonden al jaren in de Keulsestraat in de Hanzewijk, en daar kon je ’s avonds of ’s nachts de vele geluiden altijd wel terugleiden naar een bepaalde gebeurtenis. Huiselijk geweld, openbare dronkenschap, prostitutie en drugsgebruik waren de normaalste zaak van de wereld. Dus toen mijn vader midden in de nacht met de Zundap met mijn moeder achterop en een fruitmand er tussen de straat in kwam en de bocht iets te ruim nam, herkende ik het geluid van een brommer die over het asfalt schoof.
Ik sprong van de bank, opende het raam en keek de straat in. het duurde niet lang voordat op meerdere plekken in de beide reien met flats de lichten aangingen en mensen probeerden te achterhalen waar het lawaai vandaan kwam.
En toen zag en hoorde ik het; Mijn vader en moeder (beiden duidelijk onder invloed) hard lachend op de knieën, kruipend over straat, op zoek naar appels, peren, mandarijnen en sinasappelen.
Ik zag hoe ze in de benen kwamen en naar huis liepen, ik opende de deur en zag mijn moeder op handen en voeten het trappenhuis in komen, gelukkig, ze mankeerden niets..

Zo zie je maar weer, “Drank maakt meer goed dan liefde kapot kan maken”