“Ie’j mag graag kook’n of nie?” En voor dat ik het wist kreeg ik een doos in mijn handen gedrukt en hoorde ik mezelf zeggen dat ik dat wel even wou proberen…

Henk, de man van mijn vriendin’s vriendin is een echte bierdrinker. Hij had voor vaderdag of zo een “Brouw-je-eigen-bier pakket gekregen. Maar Henk is een bierdrinker en geen bierbrouwer! En dus moest ik dat maar ‘even’ doen vond hij. Ik wou de man niet teleurstellen, want met Henk is het altijd lachen, hij is volgens mij van het type ‘ruwe bolster, blanke pit’.

Ik wist dat zelf bier brouwen een tijdrovend klusje was, maar dat het zoveel werk was?! (Dat bier mag wel heeeeel lekker smaken straks.)
Er was echter nog een nadeel aan dit specifieke pakket, het was namelijk al een tijdje over de houdbaarheidsdatum! Reden des te meer om spijt te krijgen van mijn belofte… Eerst maar eens rustig uitpakken om te zien wat er allemaal in zat, en wat bleek, alles was nog steeds vacuüm en dus moest het maar gebeuren.

Ja, je ziet het goed, zo lang duurt het voordat het weggezet kan worden voor de volgende stap.

Ik wist intussen welke stappen ik  moest nemen om te een enigszins drinkbaar resultaat te komen, want Google en Youtube zijn ook mijn vriend. Maischen: zetmeel omzetten in vergistbare suikers, Klaren: overgebleven suikerrijke vloeistof wordt gefilterd, Koken: wort koken en hop toevoegen, Gisten: suiker omzetten in alcohol, Bottelen: bier wordt in flesjes of in een fust gedaan.
Maar eerst temperaturen en roeren, heel veel roeren..

Al met al heb ik vier uur in de keuken gestaan om ongeveer 5 liter (hopelijk) drinkbaar bier te maken.
Eerlijk is eerlijk, als je eenmaal weet hoeveel tijd er in gaat zitten en welke stappen je moet nemen, dan is het best leuk om uit te proberen. Tijdens de vier uur roeren en koken bleef het maar door mijn hoofd spoken; het spul is over datum! Mocht het wel lukken, dan ga ik dit zeker vaker proberen, want… belofte maakt schuld.

Zo nu eerst een Amstel